Në një qytet të vogël, ku drita e diellit shpërtheu në çdo cep, ku njerëzit ecnin me fytyrën e hapur dhe zemrat e tyre binin në harmoni me tingujt e bukurisë së natyrës, ndodhej një histori e fshehtë. Por kjo histori ishte si një maskë e errët, e cila mbulonte turpin e një periudhe të vjetër, duke e mbajtur atë të fshehur në hije. Në këtë qytet të vogël, ku njerëzit flisnin me dashuri dhe respekt për njëri-tjetrin, një ngjarje e errët kishte lënë një mburrje të vjetër. Ishin kohë kur njerëzit e kishin humbur vetveten në hijen e një pasigurie dhe turpi të pashpallur. Ata kishin krijuar një maskë të errët, duke e mbajtur fytyrën e tyre të mbuluar nga hipokrizia dhe fjalët e rreme.Historia fillon në një kohë kur njerëzit kishin harruar se sa e rëndësishme ishte të jetoje me sinqeritet dhe ndershmëri. Ata kishin përfshirë veten në lojën e maskave, duke iu dukur se jetonin një jete të lumtur dhe të suksesshme. Por në thelb, ata mbajtën një maskë të errët e cila fshehte një realitet të hidhur.
Një ditë, një zë i fuqishëm i sinqeritetit u ngrit në mesin e tyre. Ishte një person i guximshëm, i cili nuk kishte frikë të shfaqte fytyrën e vërtetë të gjërave. Ai filloi të fliste me zë të lartë për nevojën për të hedhur maskat e errëta dhe për të shpallur një epokë të re të ndershme dhe të sinqerte.Por në fillim përgjigja e tjerëve ishte e hidhur. Ata refuzuan të pranonin se maska e errët ishte pjesë e tyre, dhe se ndryshimi ishte i nevojshëm. Ata preferuan të qëndronin në hijen e turpit të vjetër, duke u mbajtur peng i një realiteti të manipuluar.
Megjithatë, personi i guximshëm nuk u dorëzua. Ai vazhdoi të fliste me pasion për lirinë dhe sinqeritetin. Edhe pse ishte i vetmuar në këtë betejë, ai nuk e humbi shpresën për të shpallur dritën në një qytet të mbuluar nga hija e maskave të errëta. Heroi ynë nuk ka kostume të shkëlqyera, por ka një zemër të madhe dhe vullnet të pashoq për të ndihmuar të tjerët. Ai fillon të ndërtojë ura aty ku janë rrënuar, duke lidhur njëkohësisht edhe shpirtin e komunitetit. Në vend të shpërblimeve dhe nderimeve, ai merr vetëm një buzëqeshje nga ata që ka ndihmuar.
Historia e maskës së errët dhe turpit të vjetër është një mësim i thellë për të gjithë ne. Një kushtrim i thirrur më parë, i një zëri të vetëm, tashmë është fitore reale. Ajo na kujton se, edhe pse mund të jetë e vështirë, është e rëndësishme të dalim nga hija e hipokrizisë dhe të shfaqim fytyrën tonë të vërtetë. Vetëm kështu mund të ndërtojmë një shoqëri të ndershme dhe të lirë, larg maskave të errëta të kaluarës. Sepse << të bashkuar, jemi më të forte >>.
– Faton Aliu – opinionist dhe kolumnist