Këto ditë, pyetja është çështja aktuale e kërkesës për ngritje në sektorin publik në Maqedoni, si dhe përgjigja e qeverisë se nuk do të ketë rritje për shkak të rrezikut nga inflacioni. Është një tezë e gabuar që i ngjan një justifikimi.
1. Gjatë kohës sime si Kryeministër (dhe më parë me një rast si Ministër i Financave), pagat në administratë u rritën disa herë përtej atyre marrëveshjeve vjetore të pagave me inflacionin dhe shpenzimet e jetesës dhe u bë e përfshirë e lexueshme në mes të një borxhi të madh botëror financiar dhe evropian a krizë dhe recesion. Nuk kishte asnjë efekt në inflacion, ose të paktën asnjë efekt serioz.
2. Inflacioni mund të kishte efekt nëse kjo rritje e pagave do të shkaktohej nga emetimet/mbështetjet/stimulimet sasiore (popullore në mesin e njerëzve të quajtur “printim parash”), ose borxhet shtetërore që do të rrisnin seriozisht dhe përgjithmonë deficitin buxhetor, diçka që askush nuk po e kërkon tani, as nuk do të ndodhë.
Kursimi dhe rishpërndarja në buxhet nga pozicionet e njëri-tjetrit është ajo që është opsionale dhe mund të ketë ose jo të paktën disa efekte serioze inflacioni. Diku nuk nevojiten masa të veçanta të kursimit sepse joefikasiteti në zbatimin e buxhetit do të përfundojë një pjesë e punës së letërnjoftimit.
Realisht mbeshtetjet sasiore te tepermoderuara nese shkuan si shperndarje jo selektive e kontrolleve si mbeshtetje me para ne dore per popullaten apo stimul sasior per punet publike por edhe pjeserisht per shkak te reagimeve te vonshme monetare nata pol itika (bankat qendrore), mbi të gjitha në ekonomitë më të forta në botë sepse e keqkuptimit dukshem te shume ekonomisteve boteror se inflacioni do te jete shume i perkohshem dhe ndodhia disa mujore, krijoi fillimin e ketij problemi boteror, qe lidhet direkt me krizen e shkaktuar nga pasojat e kovid- 19. Disa faktorë dhe arsye të tjera më vonë iu shtuan kësaj.
Në fund çmimin e paguan popullata e përgjithshme përmes inflacionit. Ajo në këtë rast është një lloj takse që është një taksë shumë recesive, edhe nëse kemi një taksë të sheshtë në vend.
3. Mos rritja e pagave mes rreth 9% inflacionit vjetor mund të çojë në një rënie të fuqisë blerëse të popullsisë, gjë që do të çonte në uljen e konsumit dhe rreziqeve të recesionit të shkaktuara prej tij.
Kjo sidomos për shkak se edhe para kësaj periudhe kishte inflacion të caktuar dhe rritje të vazhdueshme të kostove të jetesës të cilat trajtoheshin padrejtësisht dhe padrejtësisht nga ndryshimet e ligjeve pas ardhjes së qeverisë së re.
4. Buxheti i shtetit per shkak te rritjes se cmimeve te tregjeve boterore te metaleve, energjise, ushqimeve, transportit, sherbimeve te ndryshme te cilat per shkak te nderprerjes se disa zinxhireve te furnizimit u rriten, etj tani mbledh me shume te ardhura se doganat dhe tat këtu ka pjesë logjike ose të gjitha ato teprica mbi projeksioni dhe i krijuar me rritjen e çmimeve, për devijimin e pagave më të larta në sektorin publik, që me siguri do të ushtrojë presion në sektorin privat, ku fokusi bazë duhet të jetë në rritjen e produktivitetit të punës.
