Nga Latif ARIFI
Tani më kur vetëm disa ditë na ndajnë nga afati i caktuar nga KSHZ, për dorëzimin e listave dhe kur partitë politike janë duke bërë përgatitjet e fundit lidhur me koalicionet e mundshme, si dhe strategjinë që do ndjekin në këto zgjedhje, thuajse shumica e partive tashmë kanë një pozicion të qartë të vendosjes së tyre përballë njëra tjetrës. Këtu përjashtim bën pjesa e mbetur e Aleancës për Shqiptarët, e drejtuar nga Ziadin Sela, e cila vazhdon të thirret në legjiimitetin e trashëgimisë së kësaj partie, megjithëse akoma nuk ka një epilog gjyqësor të përfunduar, se kujt eventualisht do ti takoj Aleanca për Shqiptarët.
Kur jemi te Aleanca për shqiptarët, nisur nga ngjarjet që janë duke ndodhur në këtë parti , pjesë e së cilës ndjehem edhe unë që nga fillimi i saj, pavarësisht fërkimeve që kemi patur,( për mua) me ish kryetarin Ziadin Sela, unë vërejtjet e mia i kam shprehur me kohë , pa ҫka se në atë kohë jam keqkuptuar si nga Ziadin Sela, por edhe nga një pjesë e vogël e anëtarëve dhe simpatizantëve të Aleancës për Shqiptarët, por ja që fatkeqësisht të gjitha paralajmërimet dolën të sakta.
Me sa më kujtohet, në një rast kur unë kërkoja që Ziadin Sela të sillet me përgjegjshmëri me udhëheqjen e partisë, ti rrespektoj rregullat si dhe statutin, që bashkë me strukturat partiake e kishim vendosur, ai nuk i dëgjoj sugjerimet dashamirëse që unë pata guximin ti them hapur. Atëher kisha thënë dhe paralajmëruar se një proces i filluar mbrapsht , ska se si të përfundojë mbarë. Për më tepër kur ky proces nuk kishte asgjë të përbashkët me zgjedhjet e brendshme në parti, reformimin dhe organizimin e brendshëm të saj, por i gjithë procesi ishte bazuar në emërime arbitrare, të njerëzve të pëlqyer nga Ziadin Sela.
Përtej propagandës, së atëhershme të manipulimit të opinionit, deformimit të realitetit, se gjoja procesi ishte demokratik, mospërfshirja dhe përjashtimi nga ky proces i anëtarëve të cilët mendonin ndryshe, të shumë figurave të dalluara, që kishin mbartur edhe poste të larta partiake, përfshirë nënkryetarët e parë të partisë, kryetarë të degëve që nuk figuronin, sigurisht se ndikuan në këtë që është duke ndodhur sot, në ndarrjen që u bë e pashmangshme.
Atëherë në atë kohë, egoizmi i tepruar i Ziadin Selës, në fillim krijoi shqetësimin jo vetëm timin, por edhe të shumë aktivistëve, ndërsa më vonë natyrshëm ky shqetësim u shëndrua në brengë dhe revoltë dhe si rezultat i atyre brengave e kemi situiatën e sotme, në të cilën ndodhet subjekti që u ndërtua me shumë mund.
Andaj nisur nga kjo që u tha më lartë, lirisht mund të konstatojmë se strategjia e veprimit të Ziadin Selës, është si puna e atij nxënësit të dobët që nuk arriti ta kaloj mësuesin e tij, duke u vënë në garë me vetveten dhe duke anashkaluar mendimin ndryshe në parti, me zgjedhje arbitrare, e bën atë një herë lider të paaftë , të padenjë dhe me një mungesë të thellë vizioni për të udhëhequr jo vetëm Aleancën për Shqiptarët, por edhe me opozitën shqiptare në përgjithësi.
Ishte pikërisht Ziadin Sela që Aleancën për Shqiptarët nga pozicioni i gati fituesit të vullnetit të shqiptarëve, e solli punën që luftën politike ta zhvillojë në ”prehërin” e Ali Ahmetit, bashkë me mësuesin e tij – Menduh Thaҫin.
Pavarësisht gjithë kësaj që ka ndodhur , duke e parë edhe situatën në të cilën ndodhen jo vetëm shqiptarët në këtë shtet, por edhe situatën e rëndë të pakëndshme që është krijuar në Aleancën për Shqiptarët, në të dy krahët e saj, ne të gjithë kemi edhe përgjegjësi historike të mendojm, jo vetëm për veten tonë por për të mirën e të gjithëve.
Andaj sot, kur edhe ka thirrur Kuvendin e partisë për vendosur për të ardhmen, jo vetëm të partisë shpresoj që Ziadin Sela të bëj një zgjedhje të duhur morale.
Pavarësisht të gjitha keqkuptimeve që kanë ndodhur mes nesh në të kaluarën, unë kurrë nuk do të kisha dashur, të të shoh të rreshtuar me ata të cilët i kemi luftuar deri dje, sepse fundja nuk do gjykohet për kulmin e përsosmërisë së tij, por për rrugën që ka bërë prej pikës kur dhe ku filloi deri te pika te kush dhe me kë përfundoi./fol.mk
